تأثیر بازآموزی اسنادی بر خوش بینی، درماندگی آموخته شده، عملکرد تحصیلی و سبک های اسنادی دانش آموزان دوره ابتدایی شهر اهواز

پژوهش حاضر به منظور بررسی تأثیر بازآموزی اسنادی بر خوش¬بینی، درماندگی آموخته شده، عملکرد تحصیلی و سبک¬های اسنادی دانش آموزان دختر کلاس ششم دوره ی ابتدایی شهر اهواز انجام شد. این پژوهش به صورت آزمایشی میدانی با طرح پیش آزمون ـ پس آزمون وگروه گواه است. یکی از ابزارهای این پژوهش پرسشنامه سبک¬های اسنادی کودکان (casq) است. همچنین، برای ارزیابی عملکرد تحصیلی از یک تست معلم ساخته (گروهی از معلمان) استفاده شد. روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای و ساده بود. برای بررسی اثر بازآموزی اسنادی، 54 نفر از دانش آموزانی که کمترین نمره را در پرسشنامه سبک های اسنادی کودکان به دست آوردند به روش نمونه گیری تصادفی ساده گمارده شدند. پس از اتمام دوره آموزشی از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. نتایج نشان داد که بازآموزی اسنادی، خوش بینی و سبک های اسنادی را به طور معنی داری افزایش داده و درماندگی آموخته شده را به طور معنی داری کاهش داده است، اما در عملکرد تحصیلی تغییر معنی داری ایجاد نکرده است. همچنین، بازآموزی اسنادی، خرده مقیاس های رویداد مثبت ـ دائمی، رویداد مثبت ـ فراگیر، رویداد مثبت ـ شخصی و رویدادهای مثبت را به صورت معنی داری افزایش داد و خرده مقیاس های رویداد منفی ـ دائمی، رویداد منفی ـ شخصی و رویدادهای منفی را به صورت معنی داری کاهش داد، اما، رویداد منفی ـ فراگیر را به صورت معنی دار کاهش نداد.